"Myndlist Hildar Jónsdóttur byggist á hennar eigin athöfnum og gerðum. Það að hún noti sjalfan sig, sem miðil í verkunum, er hennar listræna aðferð.

Unga listakonan krýpur af innlifun niður að jörðinni og sýnir okkur á aðlaðandi hátt, plöntur, steina og skordýr, hluti sem okkur vanalega sést yfir.

Þessir hlutir heilla hana og hún teiknar nákvæmar trélitamyndir af þeim. Hún notar að yfirlögðu ráði ekki hlutina sjálfa sem fyrirmyndir, heldur ljósmyndir  teknar úr grasafræðibókum eða fengnar hjá grasafræðingum. "Afturhvarfið til náttúrunnar" er því hjá Hildi eins og hún fjallar um það alls ekki "naívt". Miklu frekar er megin munurinn fólginn í því  hvernig Hildur talar um og bendir á svið hluta , sem ekki ber mikið á eða eru huldir og á sama hátt gerir hún það með trélitamyndunum, þar sem hún skapar mynd úr eftirmynd.
Reglum sem við tökum sem gefnum er riðlað. Allt sem við höldum að við skiljum, verður fyrst skiljanlegt eftir að því hefur verið miðlað. Miðillinn sjálfur er ekki vandamálið heldur "hlutirnir sjálfir" sem miðlinum er ætlað að miðla."

Bernhard Johannes Blume